• نیاوران ، خیابان مژده (مقدسی) ، خیابان محمود احمدی زمانی
  • ۹۱۱ ۱۱۱ ۲۸ - ۰۲۱

تفاوت رادیولوژی با سی تی اسکن

تفاوت رادیولوژی با سی تی اسکن

تفاوت رادیولوژی با سی تی اسکن

تفاوت رادیولوژی با سی تی اسکن

پزشکان معمولاً از تکنیک‌های تصویربرداری تشخیصی برای محدود کردن علل احتمالی درد یا بیماری و تشخیص دقیق‌تر استفاده می‌کنند. انواع مختلفی از تصویربرداری تشخیصی از جمله اشعه ایکس و سی تی اسکن وجود دارد. نوع تصویربرداری مورد استفاده به قسمتی از بدن که پزشک می‌خواهد روی یک تصویر ببیند و همچنین به نوع تصویربرداری که به راحتی در دسترس بیمار است، بستگی دارد. اما چه تفاوتی میان تصویر برداری با روش رادیولوژی و سی تی اسکن وجود دارد؟ اگر از افرادی هستید که قصد انجام تصویربرداری برای تشخیص بیماری را دارید با ما همراه باشید. ما در این مقاله قصد داریم به تفاوت میان رادیولوژی و سی تی اسکن بپردازیم.

رادیولوژی

رادیولوژی رایج‌ترین و در دسترس‌ترین روش تصویربرداری تشخیصی است؛ به طوری که حتی اگر بیمار به آزمایش پیچیده‌تری نیاز داشته باشد، اغلب در ابتدا رادیولوژی برای وی در نظر گرفته می‌شود. در تصویربرداری به روش رادیولوژی از اشعه ایکس برای تولید تصاویری از بدن استفاده می‌شود. اصطلاح “اشعه ایکس” مخفف امواج الکترومغناطیسی است که نوعی تابش هستند. تصویربرداری با اشعه ایکس سریع است و معمولا بیش از ۱۵ دقیقه طول نمی‌کشد. آن‌ها همچنین بدون درد هستند هنگامی که پرتوها از بدن عبور می‌کنند، اجسام متراکم مانند استخوان‌ها روی فیلم به صورت سفید ظاهر می‌شوند.

رادیولوژی به طور معمول برای مشاهده و تشخیص بیماری استخوان، دژنراسیون، شکستگی، دررفتگی، عفونت و تومور کاربرد دارد. اگرچه از این نوع تصویربرداری اغلب برای بررسی ساختارهای اسکلتی استفاده می‌شود؛ اما می‌توان از آن برای مشاهده سایر ساختارهای داخلی مانند اندام‌ها هم استفاده کرد. در این مورد، ممکن است به بیمار سولفات باریم یا رنگ داده شود تا اندام‌ها به وضوح در تصویربرداری برجسته شوند. در طول عکس‌برداری با اشعه ایکس، بخشی از بدن که موردنظر است، بین دستگاه اشعه ایکس و فیلم عکاسی قرار میگیرد. سپس دستگاه، امواج الکترومغناطیسی (تابش) را از طریق بدن ارسال می‌کند و ساختارهای داخلی بیمار را روی فیلم منعکس می‌نماید. اگرچه میزان پرتوهای استفاده شده برای عکس‌برداری با اشعه ایکس خطرناک تلقی نمی‌شوند، اما اگر بیمار باردار باشد، پزشکان اقدامات احتیاطی خاصی را انجام می‌دهند.

سی تی اسکن

نام کامل سی تی اسکن، توموگرافی کامپیوتری اسکن است و به آن اسکن CAT نیز گفته می‌شود. این دستگاه از ترکیب چندین اشعه ایکس و یک کامپیوتر برای تولید تصویر استفاده می‌کند. سی تی اسکن سریع است و انجام آن معمولاً بین ۱۰ تا ۳۰ دقیقه زمان می‌برد و کاملاً بدون درد است. اسکن توموگرافی کامپیوتری یا سی تی اسکن تصاویر دقیق و باکیفیتی از بدن می‌دهد. سی تی اسکن یک اشعه ایکس پیچیده و قدرتمند است که تصویری ۳۶۰ درجه از اندام های داخلی، ستون فقرات و مهره‌ها می‌گیرد. رنگهای کنتراست اغلب به خون تزریق می‌شود تا ساختارهای داخل بدن در سی تی اسکن بیشتر دیده شود.

سی تی اسکن تصاویر دقیقی از اندام‌ها، استخوان‌ها، بافت نرم و رگهای خونی تولید می‌کند و می‌تواند برای تشخیص آسان‌تر سرطان، بیماری قلبی، آپاندیسیت، اختلالات اسکلتی- عضلانی، تروما و بیماری‌های عفونی استفاده شود. سی تی اسکنر شبیه یک جعبه بزرگ با یک تونل در مرکز است. بیمار روی میزی دراز می‌کشد و از طریق آن به داخل و خارج تونل می‌رود، در حالی که اسکنر به دور بیمار می‌چرخد ​​و تصاویر مقطعی از بدن تولید می‌کند. تکنسینی که اسکن را انجام می‌دهد در اتاقی جداگانه با رایانه‌هایی می‌نشیند که تصاویر روی آن نمایش داده می‌شوند. تکنسین می‌تواند با استفاده از بلندگوها و میکروفونها با بیمار صحبت کند.

تفاوت بین رادیولوژی و سی تی اسکن

تفاوت بین این دو نوع تصویربرداری در واقع بسیار جزئی است ولی نحوه استفاده و قابلیت آن‌ها تفاوت قابل توجهی دارد. رادیولوژی برای تشخیص مشکلات استخوان مانند شکستگی و دررفتگی استفاده می‌شود. این نوع تصویربرداری همچنین برای یافتن انواع مختلف بیماری‌ها مانند سرطان و ذات الریه استفاده می‌شوند. سی تی اسکن قدرت یک اشعه ایکس معمولی را یک قدم جلوتر می‌برد. سی تی اسکن از فناوری اشعه ایکس برای ایجاد یک تصویر داخلی از بدن فرد استفاده می‌کند. در واقع، از چندین دستگاه اشعه ایکس بسیار پیشرفته استفاده می‌شود تا دید ۳۶۰ درجه از بدن برای ایجاد تصاویر ۲ بعدی و ۳ بعدی داشته باشد.

در جایی که اشعه ایکس عمدتاً روی استخوان‌ها استفاده می‌شود، سی تی اسکن برای مشاهده اندام‌های داخلی و رگهای خونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سی تی اسکن کارهای بیشتری انجام داده و به ما امکان می دهد مسائل را از تمام زوایای مختلف مشاهده کرده و تشخیص دهیم. بنابراین در حالی که این تصویربرداری‌ها دارای شباهت زیادی هستند، اما در قابلیت هایشان متفاوت می‌باشند و در موقعیت‌های مختلف از هر کدام استفاده می‌شود. از دیگر تفاوت‌های میان این دو روش تصویربرداری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • رادیولوژی از یک پرتو برای تولید تصویر استفاده می‌کند؛ درحالی که یک سی تی اسکن از پرتوهای زیادی در زوایای مختلف اطراف بدن استفاده می‌کند که توسط کامپیوتر در یک تصویر ترکیب می‌شوند.
  • سی تی اسکن تصاویر دقیق‌تری نسبت به رادیولوژی ارائه می‌دهد. سی تی اسکن برخلاف رادیولوژی که فقط تصاویر دو بعدی ارائه می‌دهد، تصاویر سه بعدی از ریه و قلب ایجاد می‌کند. این بدان معنی است که هر گونه ناهنجاری در ریه‌ها یا قلب توسط سی تی اسکن به سرعت تشخیص داده می‌شود.
  • رادیولوژی یکی از انواع پرتوهای یونیزان است، به این معنی که انرژی کافی برای کوبیدن الکترون‌ها از اتم‌ها و آسیب DNA را دارند. این آسیب می‌تواند باعث سرطان و سایر بیماری‌ها مانند لوسمی یا سرطان تیروئید شود؛ اگر فرد برای مدت طولانی یا چندین بار در یک زمان در معرض آن قرار بگیرد اما برای زنان باردار و کودکان بسیار ایمن‌تر از سی تی اسکن است.
  • سی تی اسکن ممکن است برای همه مناسب نباشد. به عنوان مثال، کودکان ممکن است نتوانند برای این آزمایش به اندازه کافی بی حرکت دراز بکشند و اگر بیمار یک ضربان ساز داشته باشد، ممکن است در نتایج آزمایش اختلال ایجاد کند.
  • رادیولوژی سریع‌تر از سی تی اسکن است زیرا مانند سی تی به هیچ ماده حاجب یا قرار گرفتن در معرض تابش نیاز ندارد. با این حال، جزئیات کافی برای بررسی بافت‌های نرم مانند ماهیچه‌ها و رباط‌ها (بر خلاف استخوان‌ها) ارائه نمی‌کند. همچنین ممکن است آسیب هایی که در اشعه ایکس ساده قابل مشاهده نیست را از دست بدهد.

منبع: envrad