اغلب افراد در طول زندگی برای یک بار هم که شده با مشکلات پوست و مو روبهرو شدهاند. از آنجایی که پوست و موی هر فرد تاثیر بسیار زیادی روی ظاهر او خواهد داشت هر گونه مشکل در این نواحی میتواند افراد را آزرده خاطر سازد. با این حال، جای نگرانی نیست؛ چرا که امروزه به مدد پیشرفت علم و تکنولوژی راههای مختلف درمانی برای مشکلات پوست و مو روی کار آمده است. اگر تمایل دارید نسبت به بیماریهای پوست و مو شناخت پیدا کنید با ما همراه باشید؛ زیرا ما در این مقاله قصد داریم به معرفی انواع بیماریهای پوست و مو و روشهای درمان آنها بپردازیم.
انواع مختلفی از بیماریهای پوستی وجود دارد که هر کدام علائم ویژه خود را دارند. از جمله این بیماریها میتوان به بیماری پوستی آکنه، اگزما، تبخال، کهیر، زگیل، خال، دمل، لک پوستی، سرطان پوست، پسورزیاس، ایکیتوز، لیکن پلان، عفونت قارچی، زونا، لوپوس و … اشاره کرد. در ادامه به توضیح برخی از شایعترین این بیماریها میپردازیم.
آکنه یک نوع بیماری التهابی پوست است که سبب به وجود آمدن لک و جوش روی صورت، شانهها، پشت، گردن، سینه و بازوها میشود. آکنه شامل جوشهای سرسفید، سر سیاه و سایر انواع جوشها، کیستها و ندولها میباشد. معمولاً این بیماری پوستی در دوره بلوغ که غدد چربی فعال میشوند، به وجود میآید اما امکان ایجاد آن در سنین دیگر هم وجود دارد. اگر چه این بیماری پوستی خطرناک نیست اما ممکن است سبب ماندگاری جای زخم و جوش روی پوست شود.
با توجه به شدت و دوام آکنه، درمان بیماری میتواند متفاوت باشد. عوامل مختلفی مثل ژنتیک، چرخه قاعدگی، اضطراب و استرس، آب و هوای گرم و مرطوب، مصرف مواد آرایشی مبتنی بر روغن و فشردن جوشها از عواملی است که امکان دارد بر این بیماری اثر منفی بگذارد. چندین روش خانگی برای درمان این بیماری وجود دارند اما همه آنها از نظر علمی مورد تایید قرار نگرفتهاند. از درمانهای خانگی این بیماری پوستی میتوان به رعایت یک رژیم غذایی، استفاده از روغن درخت چای، مصرف چای و استفاده از مرطوبکنندهها اشاره کرد.
درصورتی که علائمی مثل خشکی، خارش و قرمزی را در ارتباط با پوست خود تجربه میکنید این احتمال وجود دارد که اگزما داشته باشید. بیماری پوستی اگزما یک بیماری شایع است که قابل سرایت هم نیست. افرادی که به آسم مبتلا هستند یا آلرژی دارند بیشتر در معرض ابتلا به اگزما هستند. اگر چه روشهای درمانی برای کنترل علائم این بیماری وجود دارد اما تاکنون درمان قطعی برای آن وجود نداشته است. تقریباً ۱۵ تا ۲۰ درصد افراد اگزما یا نوع دیگری از درماتیت را تجربه میکنند.
در وضعیت اگزما، پوست حالت خشکی، قرمزی، خارش و برآمدگی به خود میگیرد. اگزما آسیبی به بدن نمیرساند و وجود آن نشان دهنده عفونی و کثیف بودن پوست نیست. برای این مشکل، درمانهایی وجود دارند که میتوانند علائم این بیماری پوستی را مدیریت کنند. این بیماری را ممکن است در هر قسمت از پوست تجربه کنید اما معمولاً نوجوانان و بزرگسالان آن را روی دستها، گردن، آرنجها، مچ پا، زانوها، پاها و اطراف چشمها تجربه میکنند.
ویروس هرپس سیمپلکس یا HSV نوعی عفونت است که سبب تبخال میشود. امکان به وجود آمدن تبخال در قسمتهای مختلف بدن وجود دارد اما در ناحیه تناسلی یا دهان بیشتر دیده میشود. ویروس هرپس سیمپلکس شامل دو نوع HSV-1 و HSV-2 است. ویروس HSV-1 در ابتدا به صورت تبخال دهان نمایان میشود. به طور کلی، این ویروس سبب به وجود آمدن تبخال و تاولهای ناشی از تب در اطراف دهان و روی صورت میشود. این در حالی است که ویروس HSV-2 در ابتدا به صورت تبخال تناسلی نمایان شده و سبب شیوع این نوع تبخال میشود.
ویروس هرپس سیمپلکس یک نوع ویروس مسری است که در صورت تماس مستقیم با دیگران، قابل انتقال خواهد بود. عواملی مانند خوردن خوراکی در ظرف مشترک، استفاده مشترک از لوازم آرایشی مخصوص لب و بوسیدن میتوانند سبب سرایت این ویروس شوند.
کهیر یکی دیگر از انواع بیماریهای پوستی میباشد که به صورت بثورات قرمز، برجسته و خارشدار نمایان میشود. این نوع بیماری پوستی گاهی بر اثر یک آلرژن به وجود میآید. آلرژن به شرایطی گفته میشود که ایجاد کننده واکنش آلرژیک است. کهیر با نامهای دیگری چون urticaria، جوش، کهیر یا راش گزنه هم شناخته میشود. زمانی که واکنشی آلرژیک اتفاق میافتد، بدن انسان یک نوع پروتئین به نام هیستامین آزاد میکند. پس از آزاد شدن هیستامین، مایع موجود در مویرگها که رنگهای خونی کوچکی هستند، نشت میکند. آنگاه مایع موردنظر در پوست جمع شده و سبب به وجود آمدن جوش میشود.
هنگامی که یک واکنش آلرژیک رخ میدهد، بدن پروتئینی به نام هیستامین آزاد میکند. زمانی که هیستامین آزاد میشود، مایع رگهای خونی کوچکی که به عنوان مویرگها شناخته میشوند، نشت میکند. مایع موردنظر در پوست جمع میشود و باعث ایجاد جوش میگردد. حدود 20 درصد افراد در دورهای از زندگی، کهیر را تجربه میکنند.
زگیل معمولی یک نوع توده پوستی کوچک و برجسته است که در اغلب موارد روی دستها و به خصوص انگشتان ایجاد میشود. اغلب این زگیلها الگویی از نقاط سیاه ریز دارند که متشکل از رگهای خونی کوچک و لخته شده هستند. این مشکل پوستی به وسیله ویروسها ایجاد میشود و در صورت لمس دیگری، قابل انتقال خواهند بود. دو تا شش ماه پس قرارگیری پوست در معرض ویروس، زگیل ایجاد میشود. زگیلهای معمولی ضرری به بدن نمیرسانند و پس از مدتی خود به خود از بین میروند. با این حال، برخی از افراد ترجیح میدهند آنها را بردارند زیرا برایشان آزاردهنده است.
⦁ برآمدگیهای کوچک، گوشتی و دانهای
⦁ رنگ گوشت، سفید، صورتی یا خرمایی
⦁ خشن و زمخت
⦁ دارای نقاط سیاه رنگ با رگهای خونی کوچک و لخته شده
اگر چه بسیاری از زگیلها خود به خود از بین میروند و نیازی به مراجعه پزشک نیست اما در برخی از شرایط بهتر است به پزشک مراجعه کنید. این شرایط عبارتند از: 1. وقتی که زائدهها درد میکنند و تغییر رنگ میدهند 2. با وجود تلاش برای درمان، آنها باقی مانده و گسترش پیدا میکنند یا هر از گاهی عود میکنند 3. زگیلها به گونهای هستند که در فعالیتهای شما اختلال ایجاد میکنند 4. از اینکه برجستگی مورد نظر زگیل است یا خیر، اطمینان ندارید 5. اگر زگیلها برای یک فرد بالغ بوده و نشاندهنده عملکرد نادرست سیستم ایمنی باشد.
معمولاً افرادی به زگیل مبتلا میشوند که بدن آنها نسبت به ویروس از خود ایمنی لازم را نشان نداده است و افرادی که بدن آنها سیستم ایمنی ضعیفی دارد. با این حال برای کاهش خطر زگیل بهتر نکاتی را رعایت کنید که شامل این موارد هستند: 1. با زگیل در بدن خود یا و زگیلهای دیگران تماس مستقیم نداشته باشید 2. از چیدن زگیل خودداری کنید زیرا سبب گسترش ویروس میشود 3. از سنگ سنباده، سنگ پا یا ناخن گیری که برای سایر قسمتهای بدن استفاده میکنید برای محل زگیل استفاده نکنید 4. با توجه به اینکه زگیلها بیشتر در قسمتهایی از پوست که دچار شکستگی شدهاند ایجاد میشوند، ناخنهای خود را نجوید 5. در قسمتی که زگیل وجود دارد از مسواک زدن، قیچی کردن و اصلاح خودداری کنید.
روشهای مختلفی برای درمان مشکلات پوستی وجود دارد که یکی از آنها روش میکرونیدلینگ است. برخی از متخصصان پوست از این تکنیک درمانی استفاده میکنند که برای بعضی از مشکلات پوستی موثر است. درمان میرونیلدینگ به این صورت است که در آن از تعدادی سوزن ریز استریل شده برای سوراخ کردن پوست و ضربه فیزیکی به آن استفاده میکنند. این ضربه سبب بازسازی درما به عنوان لایه عمیقتر پوست میشود.
با انجام میکرونیدلینگ ممکن است برخی از مشکلات پوستی مثل چین و چروک، جای زخم، آکنه، آلوپسی، مشکلات رنگدانه پوست، علائم کشش، آکنه روزاسه و شل شدن پوست پس از کاهش وزن یا لیپوساکشن تا حدی بهبود پیدا کند. همچنین، میکرونیدلینگ میتواند در جوانسازی پوست موثر باشد. علاوه بر اینها، از میکرونیدلینگ میتوان برای رسوب داروهایی مثل ترتینوئین موضعی یا ویتامین C در عمق پوست استفاده کرد. این موضوع میتواند سبب تقویت درمان بسیاری از مشکلات از جمله اسکار آکنه شود.
میکرونیدلینگ به روشهای مختلفی روی پوست فرد تاثیر میگذارد. این تکنیک میتواند در رفع، آکنه، جای زخم، علائم کشش و چین و چروک موثر باشد. در این تکنیک، با ایجاد ضربه روی پوست، تولید کلاژن و … افزایش عوامل درمانی صورت میگیرد. کلاژن به عنوان یک پروتئین ضروری در جوانسازی پوست با بافت سفت، صاف و کشدار کمک کننده است. با بالا رفتن سن کلاژن در پوست کاهش میابد و چین و چروک و سایر علائم پیری افزایش مییابند. همچنین عوامل دیگری مثل اسکار آکنه، ترکهای پوستی و دیگر اسکارها میتوانند سبب از دست رفتن کلاژن شوند. البته توجه داشته باشید که میکرونیدلینگ یک روش سریع نیست زیرا رشد پوست جدید را شامل میشود؛ بنابراین مشاهده نتیجه کامل میکرونیدلینگ ممکن است چندین ماه زمان ببرد.
علاوه بر پوست که در اثر عوامل مختلف ممکن است دچار بیماری یا مشکلاتی شود موها نیز گاهی در معرض بیماریها قرار میگیرند. هر فردی در طول زندگی ممکن است یکی از این بیماریهای پوست و مو و حتی گاهی چند نمونه آن را تجربه کرده باشد. برخی از مشکلات مو ممکن است با روشهای معمول و تداوم آنها درمان شوند اما برخی دیگر نیار به پیگیریهای جدیتری دارند. از جمله بیماریهای مو میتوان به موخوره، شوره مو، ریزش مو، آلوپسی، خارش سر، شپش سر، آکنه سر و … اشاره کرد. در ادامه به توضیح برخی از این مشکلات میپردازیم.
آلوپسی یکی از انواع بیماریهای مو است که در آن موها به صورت سکهای ریزش پیدا میکند. این نوع ریزش که به صورت تکههای کوچک میباشد گاهی غیرقابل تشخیص است. با وجود این شرایط، امکان اتصال این تکههای ریخته شده وجود دارد. آلوپسی زمانی به وجود میآید که سیستم ایمنی بدن به فولیکولهای مو حمله میکند که در این حالت ریزش سکهای شکل میگیرد. گاهی این ریزش به صورت ناگهانی در پوست سر و حتی ابروها، مژهها و صورت پیش میآید و گاهی نیز این وضعیت خیلی آهسته رخ داده و پس از چند سال عود میکند. تاکنون هیچ درمانی برای آلوپسی ارائه نشده است اما با توجه به اینکه درمانهایی برای رشد سریع مو وجود دارد میتوان با استفاده از آنها از ریزش مو در آینده پیشگیری کرد. همچنین برای پوشش ریزش مو روشهای ويژهای وجود دارد.
شپش سر یک نوع انگل است که روی سر افراد ظاهر میشود. این مشکل یکی از مشکلات شایع مو است که از گذشتههای دور وجود داشته است. شپش قابل سرایت به دیگران است و بنابراین کسانی که در ارتباط نزدیک با فرد آلوده به شپش باشند یا حتی با لباسها و وسایل وی برخورد داشته باشند در معرض ابتلا به شپش قرار میگیرند. از بیشترین افرادی که به شپش مبتلا میشوند میتوانبه کودکان پیش دبستانی، دبستانیها و خانوادههای آنها اشاره کرد. همچنین دختران بیشتر از پسران و زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به شپش سر هستند.
در داروخانهها محصولات مشخصی برای رفع شپش سر وجود دارد که توسط دکتر تجویز میشود. برای درمان شپش ابتدا موهای خود را تمیز کنید و قبل از درمان، از محصول ترکیبی شامپو و نرمکننده استفاده نکنید. همچنین تا یکی دو روز پس از مصرف داروی شپش نباید موها شسته شود. قبل از استفاده از دارو حتماً دستورالعمل روی آن را بخوانید.
آکنه یکی دیگر از مشکلات مو است که اگر چه شیوع آن در ناحیه سر کمتر اتفاق میافتد اما بروز آن ممکن است دردسرساز شود. منافذ مسدود شده از عواملی هستند که سبب به وجود آمدن جوش یا آکنه در پوست سر میشوند. برای درمان این عارضه باید موهای خود را تمیز نگه دارید و از شامپوهای درمانی برای رفع این عارضه استفاده کنید. امکان درمان این عارضه با استفاده از شامپوها و پمادهای درمانی وجود دارد.
پزشک ممکن است برای رفع آکنه سر و علائم آن درمانهایی چون مصرف پمادهای آنتی بیوتیک موضعی یا کرمهای استروئیدی، تزریق استروئید، آنتی بیوتیکهای خوراکی، آنتی هیستامین برای واکنشهای آلرژیک، فتوتراپی یا نور درمانی، داروهای خاص در صورت مثل ایزوترتینوئین را تجویز کند. فردی که دچار آکنه است باید هر دفعه فقط یک مورد از درمانها را انجام دهد مگر اینکه پزشک تجویز دیگری کرده باشد. وقتی هر بار فقط یک نوع درمان دنبال شود بهتر میتوان متوجه شد اثربخشی مربوط به کدام دارو یا درمان است.
جستجو
دسته بندی مقالات
آخرین مقالات
برچسب ها
تبلیغات